Czelesta (wł.celesta; skrót: Cel.) – instrument muzyczny z grupy idiofonów klawiszowych, wynaleziony pod koniec
Czelesta
XIX w., przypominający kształtem fisharmonię. Dźwięk powstaje w nim w wyniku uderzania uruchamianych przy pomocy klawiszy młoteczków w metalowe płytki połączone z rezonatorem skrzynkowym, które wydają dźwięk zbliżony do dzwonków. Skala c1–c5
Czelesty, z racji jej tajemniczego, baśniowego brzmienia, użył Piotr Czajkowski w tańcu wieszczki cukrowej w balecie Dziadek do orzechów. Innymi znanymi utworami, w których pojawia się czelesta, są Planety Holsta (część Neptun) oraz Koncert na smyczki, perkusję i czelestę Beli Bartoka. Po czelestę chętnie sięga też przemysł filmowy (m.in. muzyka do filmu Harry Potter). Wykorzystywana jest także w przez awangardowy zespół jazzowy Art Ensemble of Chicago.
|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów. |